อี้จิง คำทำนายของจีนโบราณ THE FORTUNE TELLER'S I CHING

ผู้เขียน Martin Palmer, Kwok Man Ho, Joanne O’brien

ผู้แปล อำนวยชัย ปฏิพัทธ์เผ่าพงศ์

สำนักพิมพ์ ดอกหญ้า

พิมพ์ครั้งที่ 1

ปีที่พิมพ์ พ.ศ.2533

ชนิดปกอ่อน กระดาษปอนด์

จำนวน 318 หน้า

ขนาด 145x210 มม.

สภาพหนังสือ ปกมีรอยขีดข่วน ถลอกเล็กน้อยตามภาพ  ใบรองปกหน้า-หลัง สะอาด สันหนังสือเป็นจุดเหลืองประปราย กระดาษสะอาด ตัวเล่มสภาพดี-ดีมาก

เนื้อหาโดยสังเขป

คงไม่มีใครสักกี่คนที่จะแย้งความจริงที่ว่าบัดนี้อี้จงได้รับการยอมรับกันทั่วโลกในฐานะวรรณกรรมทางศาสนาที่กลายเป็นคลาสสิกไปแล้ว แน่ละว่ามีคนจำนวนมากใช้มัน แต่ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เข้าใจมัน ถ้าจะกล่าวให้ถึงที่สุดนี่ย่อมเป็นชะตากรรมของหนังสือคลาลสิกทางอุดมการณ์และศาสนาเสียเป็นส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นอี้จิง คัมภีร์ไบเบิล หรือคาส แคปีตัล (ของคาร์ล มาร์กซ์) ก็ตาม ถึงกระนั้นมันก็มิได้รับการยอมรับว่าเป็นคลาสสิกเสมอไป และเมื่อมองดูทรรศนะที่ตะวันตกมีต่ออี้จิงในบัดนี้ ก็ยิ่งเห็นความสำคัญของทรรศนคติต่าง ๆ ที่เปลี่ยนแปลงไปในช่วงระยะหลายร้อยปีหลังที่ผ่านมา ในการเรียบเรียงหนังสือเล่มนี้ เราได้ไปหาชาวจีนสมัยนี้ซึ่งใช้คัมภีร์เล่มนี้ในชีวิตประจำวัน เพราะเรารู้สึกถึงความจำเป็นที่จะต้องแปลมันขึ้นมาใหม่ พร้อมกับเสริมความเห็นเพิ่มเติมที่ใหม่หมดอย่างสิ้นเชิงจากของเราเข้าไปด้วย อันตรายอันเกิดจากตำรับตำราทางศาสนาใด ๆ ก็ตามที่มาถึงเราจากอีกวัฒนธรรมหนึ่งซึ่งแตกต่างมากคือ เราไม่สามารถเข้าถึงมันโดยไม่นำคุณค่าต่าง ๆ ของเราเองไปสวมสอดให้มัน ดังเช่นนักประวัติศาสตร์ผู้ศึกษาพระคัมภีร์ใหม่จะตั้งคำถามที่ไม่เหมือนกับคำถามของชาวคริสต์ ถึงแม้คำถามต่าง ๆ ของนักประวัติศาสตร์จะน่าสนใจก็ตาม คำถามของทั้งนักประวัติศาสตร์และชาวคริสต์ต่างก็มีความสมเหตุสมผลในโลกของมันเอง แต่การกล่าวอ้างว่าคำถามของฝ่ายตนสำคัญกว่าย่อมขึ้นอยู่กับผู้รับความเชื่อซึ่งมาเป็นลำดับหลังสุดในบรรดาพวกเขาทั้งหลาย และเป็นส่วนหนึ่งของธรรมเนียมแห่งการแปลความ