หุ้นสุดท้าย

ผู้เขียน ณรงค์ จันทร์เรือง

สำนักพิมพ์ ดอกหญ้า

พิมพ์ครั้งที่ 1

ปีที่พิมพ์ พ.ศ.2537

ชนิดปกอ่อน กระดาษปอนด์

จำนวน 785 หน้า

ขนาด 130x185 มม.

สภาพหนังสือ ปกค่อนข้างมอมแมม สีซีด เป็นรอยขีดข่วน ถลอก เยิน ตามมุมและขอบปกเล็กน้อยตามภาพ ใบรองปกเป็นจุดเหลืองประปราย สันหนังสือมอมแมมเล็กน้อยและมีขีดสันด้านล่างด้วยหมึกสีน้ำเงิน กระดาษสะอาดเรียบร้อยดี ตัวเล่มสภาพพอใช้-ดี

เนื้อหาโดยสังเขป

นวนิยายสะท้อนการต่อสู้อันเข้มข้นกลางสังคมแก่งแย่งแข่งขันหุ้นมีทั้งขึ้น-ลง ผันแปรอยู่ตลอดเวลา เมื่อคราวหุ้นพุ่งขึ้น ก็กอบโกยเงินอย่างไม่น่าเชื่อ ครั้นหุ้นตก กลับเหมือนจมอยู่ในนรกทั้งเป็นแต่จะมีเกมการแข่งขันใดที่ยิ่งใหญ่เทียบเท่ากับเกมการต่อสู้ของชีวิต เมือมนุษย์อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์แห่งความเปลี่ยนแปลง มนุษย์อาจประสบกับความสุข สมหวัง และบ่อยครั้งที่ต้องพานพบกับความสูญเสียและพลาดพลั้ง แต่สิ่งเหล่านั้นก็มิใช่การแพ้ ชนะโดยสิ้นเชิง สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่า...มนุษย์กล้าที่จะเริ่มต้นต่อสู้เพื่อชีวิตใหม่อีกครั้งหรือไม่ 

ณรงค์ จันทร์เรือง เกิดเมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2489 เป็นนักเขียนชาวไทย ประเภทเรื่องขนหัวลุก ใช้นามปากกาว่า “ใบหนาด”ณรงค์ จันทร์เรืองเกิดที่กรุงเทพฯ เริ่มเรียนชั้นประถม-มัธยมที่สระบุรี โดยเริ่มเขียนหนังสือตั้งแต่อายุ 15 ปี เริ่มส่งบทกลอนไปลงหนังสือ “ศรีสัปดาห์” ส่งนิทานไปลง “ดรุณสาร” และได้ตีพิมพ์เรื่องสั้นเรื่องแรก “วิวาห์ในอากาศ” ในนิตยสาร “แสนสุข” และ “แม่ศรีเรือน” พออายุประมาณ 18-19 ปีก็เริ่มเขียนเรื่องยาว ทำให้เขาได้ค่าเรื่องมากกว่า 3 เท่าของเงินเดือนบัณฑิตในสมัยนั้น เขาจึงตัดสินใจเลิกการเรียนไป ไม่จบชั้น ม. 8 เข้าทำงานในตำแหน่งพิสูจน์อักษรที่นิตยสาร ”แสนสุข” แล้วเขียนนิยายบู๊เรื่อง “กริชมหาราช” ให้กับสำนักพิมพ์เพลินจิตต่อมาเรื่องสั้นของเขาเรื่อง “โรงนา” ได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์โดยบรรณาธิการ ประมูล อุณหธูป ใน “สยามรัฐสัปดาวิจารณ์” จนวันหนึ่งเขาต้องมารับหน้าที่เขียนเรื่องสั้นผีลงในคอลัมน์ “ขวัญหาย” ในหนังสือ “ขวัญจิต” เขาจึงรีบเขียนเรื่อง “วิญญาณห่วง” ในเวลาที่จำกัดและใช้นามปากกาว่า “ใบหนาด” ซึ่งเขาได้เขียนเรื่องผีนับพันเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น ผีในป่าช้า บ้านร้าง ผีตายโหง ผีตายทั้งกลม ผีอาฆาตพยาบาท นางไม้ พราย ฯลฯนอกจากเรื่องผีแล้ว ณรงค์ยังมีผลงานอีกหลายประเภท ทั้งนวนิยาย เช่น มัสยาวังเย็น, เทพธิดาโรงแรม, วมานสลัม, เทพธิดาวารี, เทพธิดาคาเฟ่ ฯลฯ เรื่องสั้น เช่น สวะชีวิต, เสน่ห์สลัม, น้ำรักไม่รา, ตายแล้วมาทางนี้ ฯลฯ สารคดี เช่น ไอ้มืดนิวยอร์ก, คึกฤทธิ์ ปราโมช-สิบเศียรยี่สิบกร, อรวรรณ อกสามศอก, นักเขียนในอดีต ฯลฯ นอกจากนี้ เขายังเขียนเรื่องขบขัน เรื่องท่องเที่ยว บทความ คอลัมน์ตอบปัญหาชีวิต เขียนบทภาพยนตร์ โดยใช้นามปากกาหลากหลาย อาทิ “ใบหนาด”, “บุญเสมอ”, “แดงสังวาลย์”, “คริส สารคาม”, “รบ จันทร์แรม” เป็นต้นณรงค์ จันทร์เรือง ในกลุ่ม “หนุ่มเหน้าสาวสวย” มีสมาชิกในกลุ่ม เช่น ขรรค์ชัย บุนปาน สุจิตต์ วงษ์เทศ สุวรรณี สุคนธาณรงค์ยังคงเขียนคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์ข่าวสด คอลัมน์ประวัตินักเขียนไทยใน มติชนสุดสัปดาห์ และยังคงเขียนเรื่องผีในนามปากกาว่า “ใบหนาด” เช่นเดิม