ประวัติศาสตร์ชาติไทย

ผู้เขียน นายกองโท ธารณา คชเสนี และ ว่าที่ร้อยตรี น้ำเพ็ชร คชเสนี สัตยารักษ์

สำนักพิมพ์ เพ็ชรสกายสวัสดิ์

พิมพ์ครั้งที่ 1

ปีที่พิมพ์ พ.ศ.2561

ชนิดปกอ่อน กระดาษถนอมสายตา

ขนาด 175x250 มม.

จำนวน 224 หน้า

สภาพหนังสือ ปกมีรอยขีดข่วน ถลอกเล็กน้อยตามภาพ  ใบรองปกหน้า-หลัง สะอาด สันหนังสือสะอาด กระดาษสะอาด ตัวเล่มสภาพดีมาก

เนื้อหาโดยสังเขป

ความเป็นมาของชนชาติต่างๆ ในยุคโบราณโดยเฉพาะอย่างยิ่งประวัติศาสตร์ความเป็นมาของชนชาติไทย นับแต่อดีตอันไกลโพ้นจวบจนกระทั่งถึงยุคปัจจุบัน เมื่อได้ศึกษาความเป็นมาอย่างละเอียดและจริงจังทำให้ทราบว่าบรรพบุรุษไทยหลายยุคหลายสมัยได้สละชีวิตและความสุขส่วนตัวเพื่อรวมชนชาติ รวมผืนแผ่นดินไทยให้เป็นปีกแผ่นมั่นคง เสริมสร้างศิลปวัฒนธรรมชั้นสูงของชาติ อันเป็นเครื่องบ่งบอกถึงความเป็นชาติเป็นประเทศ แล้วปลูกฝังเข้าไปในจิตวิญญาณของคนไทยอย่างมั่นคงถาวรสืบต่อมา รุ่นลูก หลาน เหลน โหลน จนถึงรุ่นเรา และต่อเนื่องไปอีกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด การอ่านและศึกษาประวัติศาสตร์นั้นต้องใช้ความอุตสาหพยายาม แม้จะไม่สนุกเหมือนหนังสืออ่านเล่นก็ตาม ถ้าได้อ่านอย่างมีสมาธิท่านจักสามารถสร้างจินตนาการจนเกิดจินตนาภาพย้อนเวลาไปสู่อดีตอันแสนไกลตามที่ท่านผู้เขียนรจนาไว้ แล้วพลังจิตจะแปลงตัวอักษรเป็นภาพสถานที่ต่างๆ และตัวละครที่โลดแล่นไปตามบทบาทไต้อย่างสมจริง ประหนึ่งได้มองย้อนอดีตผ่านกล้องกายสิทธิ์ การสอนปัจจุบันต้องสอนแบบเล่าเรื่องให้มองเห็นภาพ เหมือนคนเรียนเข้าไปนั่งอยู่ในเหตุการณ์ ณ เวลานั้น ท่านอาลักษณ์โบราณผู้แต่งพงศาวดาร ได้บันทึกเหตุการณ์อย่างละเอียดลออด้วยสำนวนโบราณที่ไพเราะเพราะพริ้งแม้จะยากต่อการกำหนดจดจำ ผู้เรียบเรียงจึงเลือกบันทึกเหตุการณ์และชื่อบุคคลสำคัญบางส่วนไว้ ทั้งนี้เพราะบุคคลเหล่านั้นจะเกี่ยวข้องกับบุคคลหลายฝ้าย ซึ่งจะมีปรากฎในเหตุการณ์ภายหน้าที่ต้องอ้างอิงอยู่เสมอ ผู้เขียนจะนำเสนอเหตุการณ์สำคัญๆ ในรัชกาลหนึ่งๆ ที่สมควรทราบและจดจำจะเน้นเป็นพิเศษ เป็นการหยิบเอามาร้อยเรียงเป็นขั้นตอนเพื่อให้ง่ายต่อการอ่านและนำไปสอนสานต่อเนื้อเรื่องมิให้ขาดตอน คนไทยที่มีเชื้อสายไทย สัญชาติไทย ผู้เกิดบนผืนแผ่นตินไทย นอกจากจะต้องรู้จักตัวเองแล้ว ยังต้องรู้จักบรรพบุรุษของตัวเองอีกด้วย เกิดเป็นคนไทยต้องรู้จักตัวเอง บ้านของตัวเอง และคนรอบข้าง คนไทยเคารพและเทิดทูนสถาบันพระมหากษัตริย์อย่างต่อเนื่องยาวนานมากกว่า 700 ปี นับแต่สมัยกรุงสุโขทัย กรุงศรีอยุธยา กรุงธนบุรี ตราบจนถึงกรุงรัตนโกสินทร์ เรามีข้อปฏิบัติเกี่ยวกับสถาบันฯ อย่างนี้อย่างเป็นระบบ รวมไปถึงการใช้คำราชาศัพท์ ซึ่งสมควรที่ชาวไทยทุกคนจะต้องถือปฏิบัติโดยเคร่งครัด ด้วยความเคารพและเทิดทูน